Czerwona klimatyczna Bolonia

BILETY
Powrotny bilet lotniczy 158 zł (Ryanair).
Dojazd z lotniska do miasta 1,20 EUR
Bilet na pociąg regionalny do Wenecji w jedną stronę 10,85 EUR
Bilet na pociąg regionalny do Modeny 3,60 EUR

Idąc ulicą Via Rizzoli, docieramy do Piazza Ravegnan, nad którym królują dwie cienkie przechylone wieże: Torre degli Asinelli oraz Torre della Garesinda, dwa symbole średniowiecza, kiedy to Bolonia szczyciła się trzystoma wieżami. Te dwie zachowane zostały zbudowane ponad 900 lat temu. Są naprawdę wyraźnie przekrzywione, wyglądają jakby pierwszy większy podmuch wiatru mógł je zawalić. Jedna z nich Torre Garisenda rzeczywiście częściowo runęła, jej obecna wysokość to 47 metrów. Druga z nich Torre Asinelli przetrwała do naszych czasów i mierzy 97 metrów. Odważni turyści mogą na nią wejść po 498 schodach i podziwiać wspaniałą panoramę miasta (wejście codzienne 9:00-18:00, bilet 3 EUR). Na wieżę wchodzi się krętymi drewnianymi schodami, pochyła konstrukcja nie budzi zaufania, nogi mogą zadrżeć. Jednak widoki niewątpliwie zrekompensują wysiłek!

Główny plac miasta, gdzie możemy zobaczyć Fontannę Neptuna, figurę z brązu, dzieło Giambologny z 1563 roku. Przedstawia boga mórz i oceanów oraz nimfy o pełnych kształtach, wylewające wodę. Nad placem góruje Bazylika San Petronio, która jest jednym z największych kościołów gotyckich we Włoszech (otwarta codz. 7:30-13:00, 14:30-18:00). Miała ona być początkowo większa od Bazyliki św. Piotra w Rzymie, ale miastu zabrakło funduszy na realizację tego pomysłu. Naprzeciwko bazyliki znajduje się Palazzo del Podestà, który powstał w XIII w. i był siedzibą władzy świeckiej. Wyróżnia się renesansową fasadą i oryginalną romańską wieżą. Na placu możemy zwiedzić również Ex-Sala Borsa, czyli dawną giełdę papierów wartościowych. Obecnie w tym miejscu znajduje się reprezentacyjna biblioteka miejska otwarta w 2000 roku w celu uczczenia Bolonii jako Europejskiej Stolicy Kultury. W bibliotece pod posadzką zrobioną ze szkła, zobaczyć można pozostałości forum oraz chodników z czasów Imperium Rzymskiego. Po drugiej stronie placu, bliżej fontanny Neptuna znajduje się Palazzo di Re Enzo. Nazwa tego pałacu pochodzi od imienia sycylijskiego króla uwięzionego tu w 1249 roku. Jest on otwarty tylko podczas organizowanych tu wystaw lub bankietów towarzyszących targom żywności. Jest jeszcze jeden pałac na placu głównym, to jest Palazzo Comunale (Palazzo d’Accursio), który został wzniesiony w 1293 roku, obecnie pełni on rolę ratusza miejskiego. Warto wejść do środka i obejrzeć udekorowane freskami wnętrza na pierwszym i drugim piętrze (codz. 8:00-19:00).

Prawdziwy labirynt starych klimatycznych alejek znany jako Mercato di Mezzo, przy których znajduje się targ żywności (pon.-sob. 7:00-13:00, 16:00-19:00). Przy Via Pescherie Vecchie funkcjonuje najstarsza w Bolonii gospoda Osteria del Sole, w której od 1486 roku nieprzerwanie działa sklep z winami. Targ pozwala poznać smaki regionu Emilia-Romania. Świeże produkty regionalne, od parmezanu poprzez wędliny, olej z oliwek i makarony aż po wino można kupić na straganach, w wyspecjalizowanych sklepikach oraz na zadaszonym targowisku. Mercato Coperto (Via Ugo Bassi, tylko rano) jest popularną krytą częścią targu, w której można zaopatrzyć się w równie smaczne produkty. Targ rozciąga się również na Via Drapperie, Via Clavature, Via degli Orefici oraz Via del Pratello. Kuszą soczyste tryskawki, brzoskwinie, warzywa, ciasta, makarony, wielkie kawałki różowej szynki, bolońska mortadela, ocet balsamiczny z Modeny, olej z oliwy, ser ricotta, kawałki parmezany i świeże ryby.

 

Najstarszy uniwersytet w Europie, założony w 1088 roku, było modelem dla innych średniowiecznych uniwersytetów. Historycznie słynny jest z nauczania prawa kanonicznego i cywilnego. Całodniowa wycieczka po dzielnicy uniwersyteckiej pozwala zwiedzić pałace i kościoły wokół ulicy Via Zamboni, Palazzo Poggi, czyli muzeum, a zarazem jeden z główniejszych obiektów uniwersytetu oraz pinakotekę zawierającą najbogatsze zbiory sztuki w regionie. Warto pamiętać, że w poniedziałki muzea w Bolonii są nieczynne, więc do środka wtedy nie wejdziemy. Ja niestety całego dnia na zwiedzanie tej części miasta poświęcić nie mogę, postanawiam zatem przespacerować się do głównej części uniwersyteckiej, gdzie życie studenckie kwitnie. Centrum studenckiego życia to trójkąt między Via Zamboni i Via San Vitale, ale obejmuje ono także Via delle Belli Arti. Ta liberalna dzielnica często wyśmiewana jest jako siedziba punkabestia (dosł. punk z bestią), którym to słowem określa się niechlujnego studenta ciągnącego na sznurku parchatego psa.

Za dwoma wieżami wchodzę w uliczkę Via San Vitale, po czym skręcam w lewo w Via Benedetto. Dochodzę do Piazza Rossini, przy którym znajduje się kościół San Giacomo Maggiore. Dochodzę do skrzyżowania i skręcam w prawo w Via Zamboni. Moim oczom ukazuje się klimatyczna uliczka ze starymi arkadami. Stary kościół oraz  wieże Oratorio  di Santa Cecilia również robią wrażenie. Dochodzę do Piazza Verdi, gdzie tłumy studentów zdają się urządzać wieczorną imprezę, miasto naprawdę żyje. Idąc dalej Via Zamboni mijam wydziały: filologiczny, filozoficzny, prawniczy, ekonomiczny, a także wydział nauk ścisłych. W drodze powrotne z Piazza Verdi skręcam w Via G. Petroni.

… jest piękna, jest bajkowa. Jeśli to tylko możliwe, bardzo, ale to bardzo polecam spacer po starówce o tej porze. Pięknie oświetlone główne zabytki i wąskie uliczki są po prostu magiczne.