Co prawda od powrotu minęło już dwa miesiące, jednak cały czas myślami jestem gdzieś na omańskiej pustyni, dziewiczej wyspie Masirah czy na basztach dawnych fortów, które to stanowią wizytówkę tego kraju. Ciągle czuję unoszący się w powietrzu zapach palonego kadzidła oraz smak czarnej kawy z kardamonem, zagryzanej słodkimi daktylami. Oman skradł moje serce, wyzwolił swego rodzaju tęsknotę oraz pozostawił ogromny niedosyt, bo przecież dwa tygodnie to zdecydowanie za mało, by zobaczyć i poznać dobrze cały kraj. Oman już dawno znalazł się na mojej podróżniczej liście marzeń i pewnie niektórzy moi znajomi dobrze pamiętają, gdy kilka lat temu usilnie namawiałam ich na ten wyjazd. Cóż, wtedy się nie udało, ale w głowie pomysłu nigdy nie porzuciłam i kiedy pojawiły się bilety w atrakcyjne cenie, akcja była krótka. I tak oto wyjazd do Omanu nabrał realnego kształtu i trzeba było rozpocząć przygotowania. A to, co zobaczyłam, czego doświadczyłam podczas tych dwóch tygodni przeszło…